عشق و محبت را به زنجیر نکشید

شما همراه زاده‌اید و همراهید تا ابد.

همراهید تا آنگاه که بال‌های سپید مرگ

توالی روزها‌تان پریشان کند.

آری همراهید

حتی در سکوت و صلابت خیال خداوند،

اما در میانة این همراهی، جدایی باید

هان! به شمیم عطرآگین ملکوت اجازه دهید

تا در میان شما به رقص آید

و دوست بدارید!

اما عشق را به زنجیر بدل نکنید

جان‌های شما چون دو سرزمین باید و دریایش در میان

جام یکدیگر پر کنید اما از یک جام ننوشید.

از نان خود به هم بدهید اما هر دو از یک نان مخورید،

همگام با هم نغمه بسازید، پای بکوبید و شادمان باشید،

اما امان دهید تا هر یک در حریم خلوت خویش آسوده باشد و تنها.

همانند تارهای چنگ که هر کدام تنهایند

اما به کار یک ترانة واحد در ارتعاش.

دل سپردن حکایتی است دلپذیر

اما دل را شاید به اسارت دادن

که تنها دست‌های زندگی خانة دل است و بس

در کنار هم بایستید اما نه بسیار نزدیک

که ستون‌های معبد به جدایی استوارند.

و بلوط و سرو در سایة هم سر به آسمان نکشند.